P4C nin yaratıcısı Lipman, okullarda düşünce yetileri geliştiremeyen ve ezbere dayalı sistemde sadece öğretici ders kitapları ile eğitim gören çocukların okul motivasyonunun düştüğünü ve bu çocukların başarıdan henüz çok küçük yaşlarda uzaklaştığını tespit etmiştir.

Çocuk bu ortamın zorlayıcı olduğunu keşfeder, onu yaratıcı düşünceden uzaklaştıran enerjisini emen sürecin parçası olur. Çocuk eğitimin, entelektüel açıdan bir uyarıcı değil, zayıflatıcı ve moral bozucu yönü ile karşı karşıya kalır. Sonuç olarak çocuğun ilgisinde düşüş kaçınılmazdır.
(LIPMAN, PHILOSOPHY IN THE CLASSROOM:  SF 12-13).

1969 yılında Matthew Lipman çocukların becerilerini geliştirmek ve çocukları ve teşvik etmek için bir yol önerdi ve eğitimde bir yenilik başlattı. Bu yeni hareket sayesinde çocuklar eleştirel ve yaratıcı düşüncenin ana kavramlarını keşfedip felsefe yapmayı öğrenen ve ilerde bu tavrı hayatlarına yerleştirebilen bireyler olacaklardı. Lipman’ın zaman içinde bu pedagojiyi geliştirerek yaygınlaştırdı.
(PHILOSOPHY: THE SCHOOL OF FREEDOM  SF 166).

Lipman öncelikle eğitimi daha eleştirel, daha yaratıcı, daha özenli ve kendi prosedürlerini topluluk üyelerinin birlikte değerlendirilebilecekleri bir hale getirmek için neler yapılabileceğini düşünmüştür. Lipman’ın tavsiyesi ilkokul ve ortaokul müfredatına felsefeyi eklemek yönündedir. Fakat felsefeyi müfredata eklemenin tek başına yeterli olmayacağını düşünen Lipman’a göre tüm disiplinler arasındaki düşüncenin de güçlenmesi gerekmektedir. Onun söylemek istediği felsefeyi geleneksel bir ders olarak müfredata ilave etmek değildir.
(LIPMAN, THINKING IN EDUCATION SF 27).

Birey henüz çocukluğunda doğal merakları ile kendi ipuçlarını yakalamayı ve çevresinde gerçekleşen olayları kendileri adına anlamlandırmanı sağlayacak koşulları ve fırsatları öğrenmelidir. Lipman işte bu önemli durum için çocuklara doğru düşünmenin öğretilmesi gerektiğini savunur. Felsefe ve P4C’nin temel prensibi olan doğru düşünme Lipman için yetişkinlere hayatlarındaki anlamları bulmalarını sağlayacak bir konudur. Lipman için “düşünme, anlam kazanmamızı sağlayan mükemmel bir beceridir”
(LIPMAN, PHILOSOPHY IN THE CLASSROOM: SF 13)